Палеская зорачка

21.01.2022

655

Rate this post

Радасная ўсмешка, упэўненыя вытанчаныя рухі. Гледзячы на Анастасію, можна было ўпэўнена сказаць, што прыгажуня не танцуе, а жыве ў танцы.

Тады пасля канцэрта, які давалі вучні Мачульскай базавай школы прыезджым настаўнікам, не вытрымала, падышла, выказала падзяку і пажаданне: «Табе, Насця, патрэбна танцаваць. Гэта тваё».

З пачатковых класаў дзяўчынка была актыўнай удзельніцай гурта «Згадка». Гэты калектыў выступаў не толькі на раённых, але і на абласных і рэспубліканскіх пляцоўках. На фестывалі «Таночак» у Брэсце Насця была адзначана дыпломам першай, а на рэспубліканскім фестывалі «Берагіня» другой ступені ў намінацыі «Вусная народная творчасць». Мела і іншыя ўзнагароды. Прайшлі гады. Як жа склаўся лёс дзяўчыны, якая так уразіла сваім выступленнем?

Пасля заканчэння сярэдняй школы Анастасія Пашкавец пай-шла вучыцца ў Брэсцкі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт па спецыяльнасці беларуская філалогія. Вучыцца было цікава. Выкладчыкі стараліся прывіць любоў да роднага слова, выкарыстоўваючы розныя сродкі. Пры факультэце існаваў беларускі тэатр «Ў-нескладовік». Выкладчыкі разам са студэнтамі рэпеціравалі і ставілі п’есы. Насця звычайна выконвала галоўныя ролі. Напрыклад, у п’есе па баладзе А. Міцкевіча «Свіцязянка». Таленавітая студэнтка была пастаяннай удзельніцай канцэртаў: пела, танцавала, чытала вершы.

З дзяцінства не цуралася работы. Так было і ў гады вучобы ў абласным цэнтры. Працавала ў вольны час на працягу двух гадоў кансультантам у магазіне адзення ў горадзе. Калі бывала на радзіме, то дапамагала бацькам у цяпліцы, на полі.

Скончана вучоба. Анастасія Вітальеўна па накіраванні едзе ў Пінскі раён. Яе педагагічны шлях пачынаецца ў Аснежыцкай СШ. Выкладае ў пятым, дзясятым, адзінаццатым класах не толькі беларускую мову і літаратуру, але і рускую. Выконвае абавязкі класнага кіраўніка ў пятым класе, у якім дваццаць два вучні. Першае ўражанне – увага выхаванцаў. Працаваць з дзецьмі падабаецца. Увогуле, педагагічны калектыў дружны, дапамагаюць адзін аднаму. Ёй, як маладому настаўніку, даюць парады, у яе ёсць куратар – вопытная настаўніца з вялікім стажам. Я слухаю аповед Анастасіі і думаю: «З яе дабрынёй, павагай да людзей яна будзе сябе адчуваць камфортна у любым калектыве».

Жыве Насця ў Пінску, аграгарадок Аснежыцы знаходзіцца за пяць кіламетраў ад райцэнтра. Аднойчы дзяўчына ўбачыла аб’яву аб наборы ў заслужаны аматарскі калектыў Рэспублікі Беларусь ансамбль песні і танца «Палескія зоры». Пасаромелася ісці, бо не мае музычнай адукацыі. Але цётка Ніна настойліва параіла паспрабаваць. На субяседаванні папрасілі спець любую народную песню ў розных танальнасцях. Адразу сказалі, што падыходзіць. Пасля аказалася, што кіраўнік калектыву Сяргей Паддубны родам з Давыд-Гарадка. Сяргей Пятровіч прывітаў Насцю словамі: «Я рады новым удзельнікам, а ўдвая – землякам».

Дэбют Анастасіі Пашкавец адбыўся 25 снежня ў Мінску, на канцэрце, які быў прысвечаны адыходзячаму Году адзінства. Хвалявалася, але выступленне прайшло на выдатна. Пытаю ў Насці: «А часу хапае на рэпетыцыі, на падрыхтоўку да заняткаў?». Дзяўчына адказвае, што рэпетыцыі два разы на тыдзень па паўтары гадзіны, і што яна яшчэ і ў спартыўную залу ходзіць для заняткаў фітнэсам.

Рыхтуючы матэрыял, зазірнула ў інтэрнэт, убачыла ролік з Міхаілам Цурканавым, заснавальнікам калектыву «Палескія зоры». Ён сказаў, што ў калектыве спяваюць і танцуюць усе. І што аматарскі калектыў можа мець прафесійны ўзровень. І гэта так: «Палескія зоры» ўваходзяць у дзясятку лепшых калектываў Еўропы». Яшчэ дадаў, што патрэбна танцаваць і спяваць сэрцам. Мне падумалася, што гэта я бачыла некалькі гадоў назад.

Галіна Бабарыка

Post Views: 655

Обсуждение

Для отправки комментария Вам необходимо войти или зарегистрироваться.