Ад настаўніка да дырэктара

Маё апавяданне пра педагога – дырэктара базавай школы, які дзесяць гадоў таму вярнуўся на сваю малую радзіму ў вёску Мачуль з горада Мінска.

Уладкаваўся працаваць у Рамельскую сярэднюю школу настаўнікам англійскай мовы, а з лютага 2021 стаў дырэктарам Мачульскай базавай школы.
Эдуард Макарыцкі – харызматычны, мэтанакіраваны і пісьменны кіраўнік. У 2010 годзе скончыў Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Сучасныя замежныя мовы».
Яго першыя крокі на гэтай паса-дзе ўжо зараз можна лічыць цалкам удалымі. Апроч такой адказнай пасады, дырэктар яшчэ выкладае ўрокі англійскай мовы. Нагрузка ў школе – дзевяць гадзін, іншымі словамі – тры ўрокі тры дні на тыдзень. Вучэбны працэс дапамог маладому кіраўніку хутка ўцягнуцца ў жыццё базавай школы, адчуць праблемы знутры.
– Згаджаючыся на пасаду кіраўніка, не зусім разумеў, наколькі высокая адказнасць – быць дырэктарам сельскай школы, хай і з невялікім штатам і колькасцю вучняў, – кажа Эдуард Уладзіміравіч. – На справе аказалася, што клопатаў у дырэктара безліч. Але мне дапамагаюць галоўныя спецыялісты аддзела па адукацыі, загадчык і спецыялісты раённага вучэбна-метадычнага кабінета, кіраўнікі суседніх школ. Без іхняй прафесійнай падтрымкі было б вельмі цяжка ўлівацца ў гэтую сферу.
Эдуард Уладзіміравіч – хоць і малады кіраўнік, але недаверу сярод калектыву і калег ніколі не адчуваў, выключна падтрымку.
– Калі да нас у школу прыйшоў Эдуард Уладзіміравіч, ён быў вельмі сарамлівым, – кажа настаўнік матэматыкі Вольга Пытэль. – Бывала, што ад вопытнай гвардыі педагогаў у яго бок гучалі заўвагі, але ён заўсёды прымаў іх вельмі спакойна, прыслухоўваўся да іх меркавання.
– Мы яго аберагаем і пад-трымліваем ва ўсім, – распавядае старшыня пярвічнай прафсаюзнай арганізацыі Таццяна Мальцэвіч. – Наш дырэктар – тактоўны, ветлівы, добразычлівы ў адносінах з аднавяскоўцамі. Карыстаецца аўтарытэтам сярод вучняў, работнікаў школы, бацькоў і грамадскасці. Імкнецца ўсе канфліктныя сітуацыі вырашаць мірным шляхам.
Малады кіраўнік ні на што не скардзіцца. Цяпер для яго важны вопыт, які ён набывае кожны дзень, прыходзячы ў школу, якая стала роднай.
Быць настаўнікам – гэта выдатна! Быць дырэктарам школы – адказна!
Вольга СЕГЕН
Фота аўтара