Столінская дзяржаўная гімназія славіцца высокім узроўнем адукацыі і выхавання. Чарговы доказ таго – навучэнцы гэтай установы вызначаюцца пераможцамі штогадовага раённага конкурсу «Малады чалавек года». Так, па выніках мінулага года пераможцам у намінацыі «Малады чалавек – адкрыццё 2019 года» ў галіне адукацыі і навукі прызнаны выпускнік гімназіі Уладзіслаў Грэчка.
Уладзіслаў нарадзіўся ў сям’і настаўнікаў ў Церабяжове, але большую частку жыцця правёў у Століне. Сям’я пераехала жыць у райцэнтр, калі хлопчыку было чатыры гады. Так супала, што яны сталі жыць на вуліцы Абадоўскага, названай у гонар першага дырэктара гімназіі. Выхаванне ў настаўніцкай сям’і не магло не адбіцца на хлопчыку – ён з пачатковых класаў меў здольнасці літаральна да ўсіх прадметаў.
– Мой тата Аляксандр – настаўнік хіміі і біялогіі, а маці Ларыса – па спецыяльнасці гісторык, але выкладае геаграфію, – расказвае Уладзіслаў. – Яны ўвесь час працуюць у Церабяжоўскай сярэдняй школе. Недзе да дзявятага класа ў мяне былі два профільныя прадметы – геаграфія і беларуская мова. Але потым для сябе вызначыў, што мова больш спатрэбіцца, і пераключыўся на родную мову для далейшага ўдзелу ў прадметных алімпіядах. У дзясятым класе стаў пераможцам раённай алімпіяды і быў трэцім на абласным этапе. У гэтым годзе таксама перамог на раённай алімпіядзе, а на абласным этапе стаў ужо другім. Трэба было ехаць на рэспубліканскую алімпіяду ў Маладзечна 11 мая, але з-за эпідэміялагічнай абстаноўкі мы адмовіліся ад паездкі. Вельмі шкада, што так выйшла. Але гэта не пройдзе міма, таму што праз месяц трэба будзе прыняць удзел у цэнтралізаваным тэсціраванні. Акрамя беларускай мовы буду здаваць матэматыку і англійскую мову. Чаму матэматыку? Хачу паступіць у БНТУ на архітэктурны факультэт. Што тычыцца дасягненняў у геаграфіі, то ў дзявятым класе стаў трэцім у вобласці.
– Давай адразу: сталіца Бангладэш?
– Дака.
Гэтак жа лёгка адразу Улад адказаў на некалькі іншых пытанняў па геаграфіі.
– А чаму не хочаш працягнуць бацькоўскую настаўніцкую дынастыю, а выбіраеш архітэктуру?
– Я, канешне, вельмі паважаю прафесію настаўніка. Лічу яе адной з самых важных у свеце. Але мне здаецца, што архітэктура ў пэўнай ступені таксама настаўніцтва – праз архітэктуру можна выхоўваць у людзях культуру да прыгожага, новага, цікавага. Чаму выбіраю гэтую спецыяльнасць? Мажліва, глядзеў у інтэрнэце артыкулы ці па тэлебачанні перадачы пра падарожжы і трапілася іспанская Барселона з яе асаблівай архітэктурай. У першую чаргу ўразіла творчасць славутага архітэктара Антоніа Гаудзі і яго знакаміты Збавіцельны храм Святога Сямейства, які пачалі будаваць у 1882 годзе і на сёння яшчэ не скончылі. Таму для мяне ў перспектыве падарожжа ў Барселону на першым месцы.
– Улад, у цябе такі цікавы і неардынарны выбар – беларуская мова і матэматыка. Патлумач, калі ласка.
– Па-першае, беларуская мова – гэта родная мова. Дзякуй настаўніку беларускай мовы і літаратуры Святлане Вабішчэвіч, якая прывівае любоў да роднай мовы. Я яшчэ наведваў факультатывы і стымулюючыя заняткі. Для мяне ўвогуле лінгвістыка – гэта своеасаблівая матэматыка ў гуманітарнай галіне. Як ні дзіўна, матэматыка дапамагае мне ў вывучэнні беларускай мовы.
Улад таксама вельмі любіць чытаць.
– Апошні прачытаны твор – «Палеская хроніка» Івана Мележа, – гаворыць хлопец. – Гэтая трылогія ў школьнай праграме не ўся – толькі «Людзі на балоце». Астатнія дзве часткі «Подых навальніцы» і «Завеі, снежань» чытаў сам. Таксама вельмі падабаецца Уладзімір Караткевіч, а яго твор «Каласы пад сярпом тваім» пакуль лепшы прачытаны для мяне. Адзначу ў спісе лепшых, на мой погляд, Івана Шамякіна, Максіма Багдановіча. Зусім нядаўна перачытаў яго зборнік вершаў «Вянок». З сусветнай літаратуры вылучу Жуля Верна.
Аб тым, што хлопец эрудзіраваны і стараецца развівацца ў розных галінах, сведчаць яго заняткі ў школе мастацтваў, дзе ён вучыўся маляванню. І зараз юнак дома бывае малюе для душы, а таксама складае вершы.
– Раней вершаў было больш, але потым іх паменшала. Зараз нешта закруціцца ў галаве, пакручу словы і так, і гэтак – можа нарадзіцца чатырохрадкоўе.
– Якія ў цябе яшчэ ёсць захапленні?
– Раней займаўся філатэліяй. Сабраў шмат марак розных краін, але пакуль гэтае захапленне паставіў на паўзу. Таксама паралельна займаюся нумізматыкай. Канешне, дарагіх і рэдкіх манет у маёй калекцыі няма, але ёсць даволі памятныя для мяне – гэта самыя першыя. Ёсць манеты з розных краін свету – Казахстана, Фінляндыі, Чэхіі, Літвы і іншых. Самыя старыя – гэта царскія манеты. А з папяровых грошай у калекцыі ёсць першыя беларускія «зайчыкі», польскія злотые, царскія рублі і іншыя.
На канікулы Улад любіць ездзіць у госці да бабуль і дзядуль у Церабяжоў і Беражное. А цікавыя гісторыі дзеда Рыгора Лазнухі натхнілі юнака зрабіць генеалагічнае дрэва свайго роду. Было гэта, калі хлопец вучыўся ў дзявятым класе. Потым з настаўнікам яны аформілі гэтае дрэва ў даследчую работу, з якой на раённай канферэнцыі «Адкрываючы сусвет – адкрываеш сябе» заняў другое месца.
Хлопец заўсёды гатовы дапамагчы малодшай сястры Паліне, якая сёлета заканчвае пяты клас гімназіі, у падрыхтоўцы дамашняга задання па розных прадметах.
– Аднойчы прыходзіць да мяне з падручнікам па матэматыцы, паказвае мне прыклады з дзесятковымі дробамі. А я разумею, што яны гэта яшчэ не праходзілі, а ёй цікава. Прыйшлося рас-тлумачваць. Яна ў мяне вельмі цікаўная і гэта добра. Толькі не падумайце, што я нейкі там «батанік» (усміхаецца). Так, увесь вольны час у мяне зараз заняты падрыхтоўкай да тэсціравання, але бывае гадзіна-другая, калі магу пасядзець у камп’ютарнай гульні. Падабаюцца стратэгіі. Напрыклад «Цывілізацыя», дзе трэба будаваць гарады, наладжваць эканоміку і многа іншага.
Таксама хлопец актыўна прапагандуе здаровы лад жыцця, любіць катацца з сябрамі на веласіпедзе, раней любіў пагуляць у настольны тэніс і наведаць басейн.
Уладзіслаў з сумам адзначыў, што ў гэтым годзе ў яго аднагодкаў не будзе звычайнага і такога чаканага апошняга званка, не будзе звычнага за апошнія гады гарадскога балю выпускнікоў, калі на плошчы Леніна ў райцэнтры збіраецца народ і глядзіць на іх, маладых і прыгожых выпускнікоў, якія танцуюць вальс.
Аляксандр НІКІФАРЭНКА
