Адкрываючы свет музыкі

Надзея Грышко – настаўнік па класу фартэпіяна Рэчыцкай дзіцячай школы мастацтваў – творчая і таленавітая асоба. Адкрываць свет мастацтва дзецям, захапляць іх музыкай, вучыць, падтрымліваць… Штодзень малады настаўнік ідзе на заняткі да сваіх выхаванцаў, каб дарыць дзецям кроплю сваіх ведаў, уменняў.
Надзя з хваляваннем узгадвае, як упершыню пазнаёмілася з фартэпіяна. Калі ёй было пяць гадоў, разам з бацькам паехалі ў госці ў Добруш. У сваякоў у кватэры стаяў музычны інструмент. За ім сядзела дзяўчынка і іграла. Гэтая карціна захапіла Надзею, прыцягнула яе ўвагу. У думках адразу ўзнікла жаданне навучыцца іграць на гэтым інструменце. У будучыні дзіцячая мара стала рэальнасцю. Надзея Грышко не толькі добра асвоіла мастацтва ігры на фартэпіяна, а і звязала сваё жыццё з музыкай на прафесійным узроўні.
Дзяўчына родам са Століна. Да шостага класа вучылася ў сярэдняй школе № 2 райцэнтра, а потым – у дзяржаўнай гімназіі.
У СШ № 2 наведвала клас з музычным ухілам. Яе настаўнікам была Аксана Камарова. Калі перайшла ў гімназію, пачала наведваць дзіцячую школу мастацтваў. Сувязі з выкладчыкам не страціла, паколькі Аксана Міхайлаўна пачала працаваць у гэтай установе.
Надзя наведвала заняткі, старанна вучылася, асвойвала музычную навуку і развівала свае таленты. Аксана Камарова пайшла ў дэкрэтны водпуск, настаўнікам Надзеі стала Вікторыя Савачка. Калі прыйшоў час вызначацца з прафесіяй, спынілася на музыцы. Паколькі ўжо тады адчувала, што гэтая справа асабліва адгукваецца ў душы, прыносіць радасць, дорыць добрыя эмоцыі, натхняе. Настаўнік Вікторыя Мікалаеўна падтрымала рашэнне дзяўчыны.
У час вучобы Надзя ўдзельнічала ў многіх конкурсах, фестывалях, але самыя незабыўныя эмоцыі падарыла паездка ў краіны Балтыкі. Не толькі музычная частка мерапрыемства вельмі спадабалася, і знаёмства з новымі краінамі, іх культурай і самабытнасцю.
Пасля яна паступіла ў Гомельскі дзяржаўны каледж мастацтваў імя Н.Ф. Сакалоўскага на аддзяленне «фартэпіяна». Цяжкасцяў хапала: высокія патрабаванні, шматгадзіннае адточванне навыкаў на інструменце, часам апаноўваў сум па доме.
– Каб іграць на музычным інструменце, патрэбна мець любоў да яго і прыкладваць намаганні. Прычым, пастаянна, – кажа Надзея Грышко. – Калі адно з гэтых складнікаў адсутнічае, будзе цяжка і наўрад ці атрымаецца дасягнуць добрага выніку.
Кожны навучэнец, які прыходзіць на музычныя заняткі з жаданнем, праяўляе ўседлівасць, хутчэй за ўсё яго сяброўства з музыкай перарасце ў нешта большае. Зараз у Надзеі Сяргееўны на занятках займаецца 14 навучэнцаў. Яны прыходзяць два разы на тыдзень. Ёсць выпадкі, калі школу наведваюць дзеці з адной сям’і.
Пацікавілася ў маладога спецыяліста, да чаго трэба быць гатовым бацькам, якія вядуць сваё дзіця ў музычны клас. Надзея Сяргееўна адказала: «Па-першае, да таго каб набыць музычны інструмент. Толькі заняткаў у школе будзе мала. Па-другое, важна аказваць падтрымку і назапасіцца цярпеннем».
– Стараюся ствараць на занятках добразычлівую абстаноўку, – дзеліцца Надзея Грышко. – Размаўляю, пытаю, гуляю з імі. Гэта выклікае ўзаемную прыхільнасць.
Надзея слухае самую розную музыку: ад класікі да сучасных выканаўцаў.
У вольны час захапляецца фатаздымкамі. Некалькі гадоў таму маці на Новы год падарыла Надзі фотакамеру. З таго часу яна пачала знаёміцца з азамі фотасправы. Прызнаецца, што зараз больш за ўсё любіць фатаграфаць парт-рэты. Твар чалавека можна перадаць па-рознаму: праз пэўныя пачуцці і эмоцыі.
Зараз запісалася ў аўташколу, таму ў апошні час яе настольная кніга – «Правілы дарожнага руху».
У дзяўчыны многа планаў на будучыню. І, думаю, у Надзеі Грышко ўсё атрымаецца.
Святлана
МАРОЗ
Фота аўтара